Artykuły

Sokołowsko Krzysztofa Kieślowskiego

Krzysztof Kieślowski urodził się w okupowanej przez Niemców Warszawie 27 czerwca 1941 roku. – Nie wiem gdzie przebywaliśmy, co porabialiśmy czasie wojny – zwierzał się reżyser. W pamięć wrył mu się tylko obraz wędrówki: walizki, pociągi, z tyłu meble…

W 1951 rodzina Kieślowskich na krótko osiedla się w Sokołowsku, Krzysztof uczy się w miejscowej szkole podstawowej. Ojciec Krzysztofa zmaga się z gruźlicą i nie może pracować. W latach 1952-1953 Krzysztof wędruje pomiędzy Strzemieszycami, Sokołowskiem, przebywając m.in. w prewentorium przeciwgruźliczym w Rabce, Wiśle i Bukowinie Tatrzańskiej. Stamtąd regularnie pisze listy i kartki do rodziców i babci Marii, ojciec przebywa przez wiele miesięcy w Siewierzu, by w 1954 przenieść się już na stałe z całą rodziną do Sokołowska. Mieszkają przy ul. Głównej 23 na przeciwko Kinoteatru Zdrowie, Krzysztof uczęszcza do szkoły w pobliskim Mieroszowie (6 km od Sokołowska) matka prowadzi dział socjalny sokołowskich sanatoriów, a ojciec pracuje dorywczo.

W 1955 roku Krzysztof ukończył szkołę podstawową w Mieroszowie. Potem próbuje swych sił kolejno w szkole pożarniczej we Wrocławiu, następnie w Liceum Ogólnokształcącym w Wałbrzychu (1956/1957), w końcu jednak trafia do Warszawy – do Państwowego Liceum Technik Teatralnych, które ukończy w 1962 roku. Ojciec Krzysztofa w 1960 umiera w Sokołowsku i zostaje pochowany na cmentarzu w Mieroszowie. Matka postanawia się przenieść do Otrębusów koło Warszawy, aby być bliżej dzieci. W okresie ich pobytu w Sokołowsku rodzice reżysera prowadzili z nim regularną wymianę korespondencji, która znajduje się obecnie w zbiorach Archiwum Twórczości Krzysztofa Kieślowskiego. Kieślowski odwiedził kilkakrotnie Sokołowsko, gdy był już zawodowym reżyserem. W 1973 roku zrealizował w miejscowym sanatorium „Biały orzeł” (w którym leczył się jego ojciec) dokument pt. „Prześwietlenie”. Później wpadał do Sokołowska przejazdem, gdy odwiedzał grób swojego ojca, po raz ostatni w roku 1995


Autor: Stanisław Zawiśliński